تولد یک پروانه، تولد یک مادر - عینک ورساچه

به گزارش عینک ورساچه، بسته به شخص این تغییر ممکن است زودتر یا دیرتر صورت بگیرد. گاهی در دوران بارداری و گاهی ماه ها پس از زایمان حس مادر بودن کاملا به جان یک زن می نشیند، اما به طور معمول در یک ماه پس از زایمان بیشتر زنان حس زن بودن را از دست داده و خود را مادر می دانند. روز زایمان، روز بسیار حساسی در القای این حس است، ولی لزوماً این باور را در زن ایجاد نمی کند. حس مادر شدن هنگامی که یک زن از نوزادش مراقبت می کند. هفته به هفته به او القا می شود و او هویت تازه را می پذیرد.

تولد یک پروانه، تولد یک مادر

تغییر زندگی زنان شما برای مادر شدن تصمیم گرفته اید؟ برنامه ریزی کرده اید؟ آیا خود را برای مادر شدن و غیر زندگی آماده کرده اید؟

به گفته ی روانشناسان مادر شدن چیز ساده یی نیست که بگویید امروز و فردا مادر می شوم. مادر شدن تنها با تولد یک نوزاد محقق نمی شود، مادر شدن یک تحول بزرگ درونی است! مادر شدن یعنی رفتن به یک سفر درونی منحصر به فرد و بخشیدن رنگی خاص به زندگی خود، وقتی یک زن، مادر می شود از نظر روحی به تدریج تحولاتی در او به وجود می آید که از بین رفتنی هم نیست. تا به حال شما دختر مادرتان بودید. اما از این پس شما مادر فرزندتان هستید.از این به بعد به باقی زنان نزدیک تر می شوید و کنجکاوید تا از تجربه های ناشناخته ی آن ها استفاده کنید. نوع نگاه شما به همسرتان عوض می شود. برای دوست داشتن فرزندتان و دوست داشته شدن از سوی او تلاش می کنید. حتی نگاه دیگران به شما از این پس عوض می شود. دنیایان از این به بعد شما را مادر می بینند.

زن یعنی مادر:

بسته به شخص این تغییر ممکن است زودتر یا دیرتر صورت بگیرد. گاهی در دوران بارداری و گاهی ماه ها پس از زایمان حس مادر بودن کاملا به جان یک زن می نشیند، اما به طور معمول در یک ماه پس از زایمان بیشتر زنان حس زن بودن را از دست داده و خود را مادر می دانند. روز زایمان، روز بسیار حساسی در القای این حس است، ولی لزوماً این باور را در زن ایجاد نمی کند. حس مادر شدن هنگامی که یک زن از نوزادش مراقبت می کند. هفته به هفته به او القا می شود و او هویت نو را می پذیرد.

موضوعی برای تمام زنان

همه چیز به شخصیت خود فرد بستگی دارد.برای بعضی زنان، اولین حرکت جنین در رحم به معنی مادر شدن شان است. اما برای بعضی دیگر حتی زایمان هم این حس را پدید نمی آورد. بارداری برای تمامی زنان زمان حساسی است، چون در این دوران، آن ها از نظر روحی و روانی تصویر فرزندشان را در فکر می سازند.

کودک تخیلی:

در عین حال که در طول دوران بارداری بدن شما در حال ساختن بدن یک موجود زنده است، فکر شما هم با آن دخیل است. شما فرزند آینده خود را، دختر یا پسر با بینی پدرش، با شخصیت مادر بزرگش و... تصور می کنید. می بینید که کودک تان بزرگ شده، سه یا پنج ساله یا نوجوان است. همیشه می ترسد عقب مانده یا با نقص عضو به دنیا بیاید! شما ترس ها، تمایلات و رؤیاهای تان را با او قسمت می کنید.

نگرانی بیش از حد:

خستگی طبیعی پس از زایمان یکی از دلایل اصلی این امر است. به وجود آمدن یک مسؤولیت نو هم این خستگی را دو چندان می کند. ایجاد یک رابطه ی نو و مراقبت از کودکی که همه شما را مسؤول او می دانند، انرژی فکری زیادی می خواهد.

تصویر نوزاد در فکر مادر:

تحقیقات دانشمندان نشان داده است که تصویر کودک خیالی در ماه چهار تا هفت بارداری ساخته می شود و طی دوماهه آخر به تدریج رنگ می بازد. ولی هرگز محو نمی شود. به این ترتیب مادر به طور ناخودگاه آگاه از خود در برابر مشکلاتی که بعدها در رؤیارویی با حقیقت پیش می آید، محافظت می کند. تصویر کودک واقعی با کودک تخیلی او مسلماً بسیار فرق دارد، پس این تصویر به مرور زمان با نزدیک شدن به زمان زایمان کمرنگ می شود. مادرانی که بچه ها زودرس دارند، مهلتی برای کم رنگ کردن این تصویر در فکر شان نداشته اند به همین دلیل به خاطر تقابل رؤیا و حقیقت به طور معمول در ارتباط برقرار کردن با کودک شان مشکل دارند.

مادر خوب بودن:

هیچ چوب جادویی وجود ندارد، هیچ زنی هم مادر بی عیب نیست. همه اشتباه می کنند. تنها راه برای یک مادر خوب شدن، اعتماد به خود داشتن است. کم کم شما یاد می گیرید که چه چیزی وفق مراد فرزندتان است. می توانید برای سرعت بخشیدن به این فرایند از تجربیات دیگران هم استفاده کنید.

کمک اطرافیان:

تحقیقات نشان داده که یک مادر جوان به طور میانگین روزانه با ده نفر در ارتباط است. بیشتر افراد در ارتباط هم مادرهای دیگر هستند. چه کسی بهتر از یک مادر، می تواند مادر دیگری را درک کند؟

نقش پدر:

البته که پدر نقش دارد، ولی رسالت او به گونه یی دیگر است. مادر و فرزند در یک حباب قرار دارند. وظیفه ی پدر حمایت از آنان و برقراری ارتباط بین آنها و دنیای خارج است. رابطه ی که ما با فرزندمان داریم. وابسته به رابطه یی است که با مادرمان داشته ایم، آیا این قاعده صحت دارد؟ بارداری و اولین ماه های پس از زایمان زمانی است که زنان بعضی خاطرات فراموش شده ی کودکی را به یاد می آورند. در این دوران سؤالاتی درباره ی رابطه ی خودتان با مادرتان در فکر تان شکل می گیرد و می خواهید به طور ناخودآگاه همان رفتار را درباره ی فرزند خودتان پیاده کنید.

اوضاع بارداری دوم

شما پیش از این هم مادر شده اید، پس قسمتی از راه را طی کرده اید. نگرانی های دوران بارداری شما کمتر است. شما با نحوه ی نگهداری از یک نوزاد آشنا هستید. و در این راه مهارت کسب کرده اید. از این به بعد سؤالات نوی فکر شما را درگیر می کنند. چگونه محبت تان را بین فرزند بزرگ و کوچک تقسیم کنید؟ آیا آمدن فرزند دوم سبب کم شدن محبت شما نسبت به یکی از آن ها نمی شود؟....

منبع: 7 روز زندگی شماره 120

منبع: راسخون