نازک نارنجی های وطنی! - عینک ورساچه

به گزارش عینک ورساچه، دومین بازی نیمه نهایی جام حذفی در شرایطی برگزار گردید که دو تیم مطرح پایتخت، یعنی پرسپولیس و استقلال، در دربی 93 روبه روی هم قرار گرفتند. در این بازی که نوسان زیادی داشت، استقلال با راهنمایی فرهاد مجیدی پیروز شد در ضربات پنالتی رقیب دیرینه را شکست دهد و راهی فینال گردد.

تا به اینجای کار می شد همه چیز را در حد کری خوانی ساده و معمولی بین طرفداران و البته بازیکنان دو تیم خلاصه کرد؛ ولی اقداماتی که دو سرمربی بعد از دربی 93 انجام دادند، در نوع خود عجیب و البته بی نظیر است. ابتدا نوبت یحیی گل محمدی بود تا دست به حربه نخ نمای قدیمی بزند و از دست های پشت پرده برای پیروز کردن تیم رقیب بگوید؛ بعد هم که فرهاد مجیدی، درست زمانی که کام طرفداران آبی از بردن رقیب شیرین شده بود، با نوشتن پستی در اینستاگرام استعفایش را علنی کرد تا ضربه نهایی را به طرفداران خودی وارد کند.

تاوان ترس

یحیی گل محمدی دربی را با ترس و لرز آغاز کرد؛ مردی که در رقابت های لیگ با انسجام تیمی توانسته بود قهرمان نیم فصل را به قهرمان خاتمه فصل تبدیل کند، آن قدر از خط حمله رقیب وحشت نموده بود که چندین اشتباه فاحش در چیدن ترکیب داشت. او البته هرچه زمان بازی جلوتر رفت، به اشتباهاتش پی برد و سعی کرد آن ها را رفع کند؛ اما با وجود چنین امری تمرکز تیمش در ثانیه های خاتمهی به هم ریخت و بازی ای را که می شد با چند دقیقه اداره کردن، از آن برنده بیرون برود، به پنالتی کشاند.

انتخاب بازیکنان برای زدن ضربات پنالتی و البته اندکی قبل تر از آن، تعویض پرحرف و حدیث علیپور و رسن، دوباره اشتباه یحیی گل محمدی را برجسته کرد.

او مربی جوانی است و می توانست همان طور که در ابتدای نیمه دوم به اشتباهاش پی برده بود، در ادامه هم از اشتباهاتش عبرت بگیرد و تیمش را برای لیگ قهرمانان آسیا و البته رقابت های فصل بعد لیگ برتر آماده کند. با این حال گل محمدی اسیر هیجان شد و دست روی نقطه ای گذاشت که برایش هرگز سند و مدرکی رو نشده است. او با اشاره به اشتباهات داوری که در چند بازی اخیر استقلال به نفع این تیم رقم خورده بود، ارزش برد آبی های پایتخت را زیر سؤال برد و اطلاع داد که نیرویی خارج از زمین فوتبال وجود دارد تا استقلال را قهرمان جام حذفی کند! او نه اشتباهات فاحش خودش؛ بلکه عاملی بیرونی را علت ناکامی تیمش توصیف کرد.

این اتفاق آن قدر تلخ بود که صدای طرفداران خودی را هم درآورد. یحیی درست کلماتی را به زبان آورد که طرفداران استقلال درباره پرسپولیس می گویند و قهرمانی هایش را زیر سؤال می برند. مدت ها است طرفداران استقلال، پرسپولیس را تیم حکومتی توصیف نموده و می گویند آن ها با اتکا به عوامل بیرونی، قهرمان لیگ ایران می شوند؛ اما گل محمدی درست در جایی که باید از اشتباهاتش درس می گرفت و نشان می داد که مربی پخته تری شده است، در صحبت هایی عجیب و غریب به اشتباهات داوری اشاره نمود تا خودش را مبرا کند. چه می شد اگر یحیی گل محمدی اندکی از مهاجم سیه چرده تیم رقیب می آموخت و شکست را می پذیرفت و برد رقیب را زیر سؤال نمی برد؟

این موضوع البته تمام ماجرا نبود؛ چون او دقایقی بعد از پست تندوتیزی که دراین باره منتشر نموده بود، به سراغ مدیریت باشگاه هم رفت تا نشان دهد هیچ جوره نمی خواهد نقش خودش در شکست را بپذیرد. او از کم کاری مدیریت باشگاه در اجرای خواسته هایش گفت و هشدار داد که مسئولان باشگاه بهتر است از خواب خرگوشی بیدار شوند. حالات روحی سرمربی پرسپولیس آن قدر به هم ریخته بود که معین نشد چرا این قدر اسیر هیجان شده؛ چون بلافاصله نه آن پست؛ بلکه دیگر پست های صفحه اینستاگرامش را هم پاک کرد تا افراد نزدیک به یحیی خبر دهند این مربی تصمیم گرفته استعفایش را بنویسد و از پرسپولیس برود! این موضوع بی ارتباط به شایعاتی که قبل از دربی رواج پیدا نموده و می گفتند با یکی دیگر از تیم های لیگ فزونی به توافق رسیده است، نبود.

یحیی به صورت رسمی حرف از استعفا نزد؛ ولی قهر کرد تا معین شود از اینکه همه انگشت اتهام را به سویش گرفته اند، ناراحت است.

وقتی سرمربی باشگاه عظیمی مثل پرسپولیس قهر می نماید؛ یعنی فاجعه اتفاق افتاده است. کسی که باید الگوی جوانان زیادی باشد، یکباره از پذیرش مسئولیت هایش فرار می نماید تا معین شود همچنان به حمایت احتیاج دارد. یحیی به گونه ای رفتار کرد تا معین شود هنوز انتقادپذیر نیست و چه بسا هنوز به پختگی لازم نرسیده است؛ گو اینکه اگر رسیده بود، انتظار می رفت باخت را بپذیرد و بگوید ما پرسپولیس هستیم و با قدرت برمی گردیم. او راه ساده تر را انتخاب کرد؛ راهی که به نظر می رسد برای جلب توجه باشد. آن قدر توجه که بازیکنان تیم در کنار سایر اعضای باشگاه بلافاصله دست به کار شوند و در فضای مجازی و حقیقی از سرمربی شان که قهر نموده بود، دلجویی نمایند.

اشتباهات یحیی در دربی را نمی شود به راحتی فراموش کرد؛ اشتباهات فاحش تر او در بیانیه های بعد از دربی را هرگز؛ ولی می شود به او حق هم داد. گفته می شود گل محمدی از اینکه مسئولان باشگاه به خواسته هایش مبنی بر تمدید قرارداد ستاره های تیم واکنش مثبتی نشان نداده اند، دلخور است و شاید همین دلخوری تمرکز او برای بازی عظیم را گرفته بود.

البته هیچ کدام از این موارد دلیل نمی شود که سرمربی تیم عظیمی مثل پرسپولیس نازک نارنجی شود و دست به اقدامات هیجانی و بیان کردن حرف های بدون سند و مدرک بزند. یحیی که خودش سال هاست ادعای استقلالی ها را رد می نماید، دست کم نباید وارد این بازی می شد.

فرهاد و سایه استراماچونی

نازک نارنجی بودن فقط مربوط به مربی ایرانی باشگاه پرسپولیس نمی شود؛ این موضوع درباره فرهاد مجیدی، سرمربی استقلال، هم صادق است. فرهاد که در چند بازی آخر فصل توانست سهمیه لیگ قهرمانان آسیا را برای استقلال به دست بیاورد و یکی از وعده هایش را عملی کند، بعد از برد شیرینی که در دربی به دست آورد، با نوشتن متنی که نشان از عجول بودنش داشت، از سرمربیگری استقلال کناره گیری کرد. آن قدر این استعفا ناگهانی بود که لذت ِ بردن تیم رقیب را برای طرفداران استقلال دچار سکته کرد.

دلیل اینکه فرهاد رنجید و تصمیم گرفت استعفایش را بنویسد، کمی پیچیده است؛ او از بی مهری های مسئولان باشگاه استقلال نوشت و مذاکره با آندره آ استراماچونی را به عنوان دلیلی جدی مطرح نمود. درواقع فرهاد از اینکه می دید باید برای دربی بجنگند؛ ولی مدیرعامل استقلال در سفر به ایتالیا در حال مذاکره با سرمربی قبلی است، رنجیده بود. او نمی خواست بپذیرد خیانتی در حقش شده است.

البته مدیرعامل استقلال در بازگشت به ایران کوشش کرد کارش را توجیه کند. او از این گفت که سفرش به ایتالیا مذاکره با استراماچونی برای دریافت تخفیف از این مرد ایتالیایی و بستن پرونده اش در فیفا است. راست و نادرستش پای احمد سعادتمند، مدیرعامل استقلال؛ ولی گزارشی که رسانه های ایتالیایی از ملاقات مدیرعامل استقلال با استراماچونی می دهند، روایت متغیری است. آن ها نوشته اند با استراماچونی برای برگشتن به استقلال مذاکره شده و حتی عدد و رقم را هم بیرون دادند.

اگر از این زاویه به این موضوع نگاه شود، شاید حق با فرهاد مجیدی باشد که بخواهد از این تیم که مدیرعاملش چشم دیدنش را ندارد، برود؛ ولی نکته ای که فرهاد فراموش نموده، این است که اگر می خواهد جایی برای دفاع از اندیشه هایش بگذارد، باید برای استقلال جام بیاورد. هنوز عده زیادی از طرفداران باشگاه از او و رفتارش مبنی بر ترک باشگاه زمانی که بازی می کرد و استقلال در کورس قهرمانی بود، دلخور هستند. آن ها فرهاد را متهم به حاشیه سازی کردند و ناکامی تیم شان در راه رسیدن به قهرمانی در آن فصل را به جدایی میانه فصل فرهاد مجیدی مرتبط کردند.

حالا همین عده می گویند فرهاد مجیدی دوباره دست به چنین کاری زده تا در آستانه برگزاری فینال رقابت های جام حذفی، به استقلال ضربه بزند و مانع از این شود که این تیم دستش به جام برسد. قهرکردن ها و البته نوشتن استعفایش در فضای مجازی را هم به همین مورد ربط می دهند.

فرهاد مردی است که در این فصل به طرفداران استقلال سه قول داده است. او گفته سهمیه لیگ قهرمانان آسیا در فصل بعد را می گیرد، تیم را قهرمان جام حذفی می نماید و استقلال را در رقابت های لیگ قهرمانان آسیا از گروهش بالا می برد. او با به دست آوردن رتبه دوم لیگ و البته صعود به فینال جام حذفی، سهمیه آسیایی اش را قطعی نموده و می تواند با قهرمانی در جام حذفی، به جای حضور در پلی آف، مستقیما از مرحله گروهی لیگ قهرمانان آسیا برای فصل بعد آغاز کند. اما دو مورد دیگر هنوز به دست نیامده است. نه او فعلا تیم را قهرمان جام حذفی نموده و نه در لیگ قهرمانان آسیا بازی جدیدتری انجام داده است.

اتفاقا بخش زیادی از انتقاد هایی که از او می شود، این است که نباید در این برهه زمانی جا بزند و برود. منتقدانش می گویند او رفتار ناپخته ای نموده و در آستانه فینال، بدون درنظردریافت طرفداران باشگاه، با تصمیمی هیجانی خبر جدایی از استقلال را منتشر نموده است.

نازک نارنجی بودن فرهاد هم گویی در گرو محبت بازیکنان بود! او که دو جلسه تمرینی تیمش را از دست داد، حالا گفته برمی شود و راهنمایی استقلال برای بازی فینال جام حذفی را به دست می گیرد. این مورد البته بعد از آن رقم خورد که چندین بازیکن استقلال به منزلش رفتند و از او خواستند به کارش در باشگاه برشود. فرهاد هم فعلا پذیرفته برشود؛ ولی حالا در آستانه قضاوت شدن است! در واقع او باید در ملاقات نهایی به مصاف تراکتور برود و اگر ببازد، خوب می داند که طرفداران استقلال بابت حاشیه هایی که این چند روزه برای تیم به وجود آورده، او را نخواهند بخشید.

البته هوش مجیدی را هم نباید از یاد برد. او چه ببازد، چه برنده شود، می تواند دست بالا را داشته باشد. اگر فینال را ببازد، می تواند تقصیر را گردن آن هایی بیندازد که به ایتالیا سفر نموده اند تا استراماچونی را برگردانند. اگر هم ببرد، می تواند خواسته هایش را به باشگاه تحمیل کند یا دست کم به عنوان یک مربی فاتح از باشگاه محبوبش جدا شود.

کاش حرفه ای شوند

بیش از آنکه حق به یحیی گل محمدی و فرهاد مجیدی داده شود، از آن ها انتقاد شده است. دو مربی جوانی که شاید ابتدای راه طولانی قرار گرفته باشند، حالا تصمیماتی جنجالی گرفته و حرف های جنجالی تری زده اند که می تواند در ادامه راستا برای شان دردسر درست کند. فرض محال اینکه همه ادعا های این دو مربی مبنی بر حمایت نشدن از سوی مسئولان باشگاه درست باشد؛ اما سؤال این است که چنین رفتاری درخور و شایسته است؟ اگر این دو بیرون از گود نشسته بودند و دو مربی خارجی راهنمایی دو باشگاه یادشده را در دست داشتند و بعد از شکست چنین رفتاری می کردند، آیا واکنش یحیی و فرهاد به مسائل همین گونه بود و مربی را درک می کردند؟